De Fotograaf is een van de kijkers in de Leidse Sterrewacht. Oorspronkelijk is de kijker gebouwd als fotografisch instrument voor de bepaling van parallaxen, wat betekende dat de kijker geoptimaliseerd is voor ouderwetse fotografische glasplaten die gevoelig zijn voor blauw licht. Visueel was de kijker dan ook erg slecht bruikbaar. Een paar jaar geleden heeft WLS-lid Kees Moddemeijer een correctiesysteem ontworpen waarmee de kijker een visuele achromaat werd, en je er prima visueel mee kan waarnemen. De kijker heeft een opening van 340 mm en een brandpuntsafstand van 5240 mm. Het is de kijker met het meeste volume van de Sterrewacht, en ze hangt in een Engelse montering.Afgelopen avond en nacht zijn we bezig geweest met het webcammen van Jupiter met een ZWO ASI 120 mc, en ik hoop wat resultaten daarvan een andere keer te presenteren. Om twaalf uur heb ik ook nog een schets gemaakt.

13/4-14/4/17, 23:55-00:08, 238x. Seeing vrij goed, transparantie goed. Normaal kijk ik met m’n C8 naar Jupiter. De Fotograaf is een stuk groter, en dat zie je ook aan het beeld. Details zijn veel makkelijker zichtbaar, en de planeet heeft wat meer kleur. Vooral de GRS is duidelijk oranje-rood, maar ook de banden zijn eerder bruin dan grijs. Wat ook opvalt is dat de planeetranden niet kleurvrij zijn. Niet alleen de door de atmosfeer veroorzaakte kleurschifting met een rood en een blauw randje, maar ook een wat paarsige gloed waar je die kleuren niet ziet. Maar goed, we kijken door een achromaat, en het beeld is buitengemeen detailrijk. Als laatste bijzonderheid, ik zit op een forse waarneemtrap ter grootte van een klein theater een meter of twee boven de grond.

Dan Jupiter. De GRS valt direct op met z’n oranjerode kleur. Heel af en toe lijkt er wat structuur in te zitten, de randen zijn wat donkerder. Ook z’n inham in de SEB is meestal goed te zien. Wat subtieler zijn de witte vlekken die rondom de inham gepositioneerd zijn en de donkerder randen van die inham en de equatoriale kant van de SEB.

De NEB is wat donkerder en bevat een aantal donkere vlekken. Er lijkt een festoon uit te steken in de EZ. Verder valt opnieuw op dat de zone eronder (noord) erg donker en gelig is, de band daaronder is eigenlijk niet donkerder. Twee wat donderder strepen begrenzen de band.

De polen lijken meestentijds egaal. Op de onbewerkte camerabeelden eerder op de avond leek er wat structuur in te zitten, maar die haal ik er visueel niet uit.