Het kan niemand ontgaan zijn: er staat een heldere komeet aan de nachthemel. Een buitenkansje voor de waarnemers van de WLS. Omdat de Oude Sterrewacht nog dicht zit wegens Covid-maatregelen moest gewerkt worden met verplaatsbare kijkers op donkere plaatsen. De komeet is echter zo helder dat ook met gewone camera’s mooie beelden gemaakt zijn.

De naam van deze komeet is een prozaïsche letter-cijfer combinatie, gevolgd door de naam van de ontdekker. In dit geval is dit geen persoon maar een NASA satelliet die hem toevallig opmerkte.

Wat zie je eigenlijk? Een komeet is een soort grote ijsbal gemengd met zand en stof, een paar kilometer groot. Dat is heel klein in het heelal. Als hij in zijn baan dicht bij de zon komt verdampt wat van het ijs in de lege ruimte om hem heen en komt er ook fijn zand en stof vrij. Dat zien we als zijn “staart”. Is dat gevaarlijk? Nee het is werkelijk heel ijl en heel ver weg. De afstanden meten we in honderden miljoenen kilometers.

Deze komeet blijft nog even aan de nachthemel te zien – na zonsondergang, tussen Noord West en West, niet erg hoog boven de horizon.
Als je hem nog wil zien is het wel zaak de eerste de beste heldere avond te kijken, want eind juli is hij niet goed meer met het blote oog te zien. En een tweede kans is er niet voor ons, want hij komt pas over 6800 jaar weer terug!